Zapalenie dziąseł to, tuż obok próchnicy i nadwrażliwości, jeden z największych wrogów naszych zębów. Jakie są przyczyny pojawienia się stanów zapalnych dziąseł? Na czy polega skuteczne leczenie zapalenia dziąseł? I czy można uniknąć problemów wynikających z zapalenia dziąseł? Zapalenie dziąseł objawia się m. in. krwawieniem podczas szczotkowania zębów. Zapalenie dziąseł dotyka wiele osób, niezależnie od wieku. Jeśli zęby myte są niedokładnie, na ich powierzchni zbierają się bakterie, które w połączeniu ze śliną i resztkami jedzenia odkładają się w postaci płytki nazębnej - ta, ulegając mineralizacji, tworzy porowaty kamień przyciągający kolejne warstwy. Kamień wnika pod dziąsła i odpycha je od korzeni. Złogi wciskają się między zęby i pod dziąsła, umożliwiając bakteriom niszczenie konstrukcji, dzięki której zęby mocno się trzymają w szczęce i żuchwie. Ta konstrukcja to: ozębna, cement korzeniowy i kości wyrostka zębodołowego. Bakterie przenoszą się na przyzębie i na kości szczęki i żuchwy, co zagraża stabilności zębów. Zapalenia dziąseł - przyczyny Zapalenia dziąseł to duża grupa chorób. Można je podzielić na te, które wynikają z braku higieny, a więc są efektem tworzenia się płytki nazębnej. Inne są spowodowane schorzeniami całego organizmu lub przyjmowania niektórych leków. Zapalenia rozwijają się także po mechanicznych uszkodzeniach dziąseł, np. twardym jedzeniem, zbyt mocnym szorowaniem zębów. W dwóch ostatnich przypadkach choroba nie rozwinie się, jeśli zęby będą starannie czyszczone, tak by nie dopuścić do powstania osadu i kamienia nazębnego. Zdarza się często, że wygląd dziąseł wskazuje na istnienie chorób ogólnoustrojowych, z których pacjent nie zdawał sobie sprawy. Tak bywa w przypadku cukrzycy, białaczki, anoreksji i bulimii. Ta ostatnia choroba czyni wielkie spustoszenie w śluzówce dziąseł. Częste wymioty oznaczają nadmierną ilość kwasu w ustach, a to prowadzi do wytrawienia błony śluzowej. Powstają głębokie wżery, dziąsła stają się słabe, rozpulchnione i przekrwione. Podobnie mogą działać leki podawane chorym na padaczkę, blokery kanału wapniowego, czyli preparaty stosowane przy zwalczaniu chorób układu krążenia, antybiotyki (cefalosporyny). Również braki witamin – głównie witamin z grupy B i witaminy C - osłabiają dziąsła. Zapalenie dziąseł a wady zgryzu i próchnica W sporze, który od lat wiodą lekarze dentyści wiele miejsca poświęca się związkowi chorób przyzębia z wadami zgryzu. Ortodonci twierdzą, że nie istnieje taki związek, ale przyznają, że krzywe zęby trudniej utrzymać w czystości, bo w zakamarkach łatwo gromadzi się osad i szybciej odkłada się kamień. Wielu stomatologów twierdzi natomiast, że wady zgryzu mogą wpływać na rozwój chorób dziąseł. Osoby, które mają znaczne braki w uzębieniu lub zbyt luźno ustawione zęby mogą cierpieć z powodu częstego podrażniania dziąseł twardym jedzeniem. Takie mechaniczne uszkodzenia nie przekształcają się z reguły w stany zapalne, ale nie można ich lekceważyć. Najlepiej byłoby poprosić o pomoc lekarza, który po obejrzeniu zębów, będzie mógł zdecydować czy należy wstawić implanty, zaproponuje wykonanie nowej protezy lub ściągnięcie zębów odpowiednim aparatem ortodontycznym. Skład śliny może decydować o szybkości, z jaką na zębach odkłada się kamień. Jeśli ślina ma odczyn kwaśny, łatwiej o rozwój próchnicy, ale nie ma kamienia. Kwas rozpuszcza złogi i nie pozwala im odkładać się na zębach. Gdy ślina jest zasadowa, szybciej odkłada się kamień, a wolniej powstają ogniska próchnicowe. Jedynym ratunkiem w takich sytuacjach jest regularne i staranne szczotkowanie zębów. Protezy nie mają wpływu na zapalenia dziąseł Wiele osób uważa, że stany zapalne dziąseł są wywoływane przez protezy i aparaty ortodontyczne. Spór na ten temat trwa także wśród lekarzy. Jednak ostatnie badania dowiodły, że sam fakt noszenia dobrze dobranej protezy lub aparatu nie przyczynia się do rozwoju zapalenia dziąseł. Jednak pod warunkiem, że pacjent właściwie i bardzo starannie czyści nie tylko własne zęby, ale i sztuczne czy aparat. W przypadku noszenia aparatu ortodontycznego lub ruchomej protezy utrzymanie właściwej higieny jamy ustnej jest trudne. Ale i temu można zaradzić korzystając z odpowiedniej szczotki, płynów do płukania ust i nitki dentystycznej. Zapalenie dziąseł - objawy Objawy zapalenia dziąseł są widoczne już po 3-4 tygodniach odkładania się płytki nazębnej. Z tego powodu cierpi 90 proc. populacji, włączając także dzieci. Statystyczna częstotliwość występowania choroby nasila się po 35 roku życia. Zapalenie dziąseł nie jest jednak związane z wiekiem. Jedynym odstępstwem od tej reguły mogą być pojawiające się na pewnych etapach życia zaburzenia hormonalne, np. w okresie dojrzewania, u kobiet w ciąży i w czasie menopauzy. nadmierne odkładanie się kamienia nazębnego rozpulchnienie dziąseł, ich zaczerwienienie oraz obrzęk krwawienie podczas mycia zębów szczoteczką, a potem podczas gryzienia pokarmów nawet niezbyt twardych nadwrażliwość szyjek zębowych na ciepło i zimno suchość, niesmak i brzydki zapach z ust obniżenie się szyjek zębowych rozchwianie zębów Zapalenie dziąseł - wpływ diety na stan dziąseł Dziąsła reagują na brak witamin i minerałów podobnie jak cały nasz organizm. Mechanizm jest tu prosty – brak składników odżywczych w organizmie prowadzi do osłabienia układu odpornościowego, a więc niedożywienia poszczególnych komórek. Osłabione komórki, z których zbudowane są dziąsła, o wiele łatwiej ulegają infekcjom bakteryjnym. Jeśli niedobory żywieniowe połączy się z niedostateczną higieną, o kłopoty nietrudno. Gdy stan zapalny obejmuje kąciki ust, najprawdopodobniej mamy niedobór żelaza. Jeżeli zmiany zapalne są widoczne na dziąsłach i języku – zwykle brakuje witamin z grupy B oraz kwasu foliowego. Silny stan zapalny dziąseł świadczy o niedoborze witaminy C. Zdaniem stomatologów do prawidłowego rozwoju zębów i utrzymania dziąseł w dobrej kondycji potrzebna jest nam dieta pełnowartościowa. Dlatego większość z nich jest przeciwna wegetarianizmowi - diecie, która pozbawia organizm wielu cennych substancji. Negatywnie wypowiadają się także o ubogich czy jednoskładnikowych dietach odchudzających. Najskuteczniejsze i najmniej dokuczliwe jest mycie techniką wymiatania. Jeżeli na zębach mamy kamień i osad, a dziąsła nie są bardzo bolesne najlepiej używać szczoteczki o średniej twardości włosia. Gdy zapalenie się rozwinie można skorzystać ze szczotki miękkiej. Musimy jednak jak najszybciej iść do stomatologa, który profesjonalnie usunie kamień i osad. Tuż po zabiegu używamy miękkiej szczoteczki. Czyszczenie zaczynamy od strony dziąseł i pociągając szczotką w dół, usuwany resztki pokarmu. Przy myciu zębów mniej ważna jest siła z jaką dociskamy szczoteczkę, najistotniejszy jest czas poświęcany tej czynności. Powierzchnie żujące czyścimy, szorując je we wszystkich kierunkach. Od strony języka i podniebienia zęby czyścimy wzdłuż – od góry do dołu. Klasyczne szorowanie wszystkich powierzchni nie jest dobre. Rozpulchnione dziąsła będą jeszcze bardziej uszkadzane i wycierane. Zaczną zanikać. Brzegi dziąseł są zbudowane z bardzo delikatnej tkanki. Łatwo ją uszkodzić. Można powiedzieć, że pod wpływem ciągłych urazów dziąsła zaczną uciekać (cofać się) przed kolejnymi urazami. Wtedy odsłonięty zostanie tzw. cement korzeniowy, czyli ta część zęba, która jest bardzo podatna na ścieranie. Cement korzeniowy tworzą tysiące kanalików (struktura przypominająca gąbkę), którymi ząb jest odżywiany. Ta porowata powierzchnia jest podatna na wycieranie, jeśli nie osłaniają jej dziąsła. Gdy ich brakuje, tworzą się tzw. szyjki, które reagują bólem na zimne i gorące potrawy. Zapalenie dziąseł - leczenie Wybór metody leczniczej zależy zazwyczaj od stopnia rozwoju choroby i rodzaju zniszczeń, jakie dokonały się w dziąsłach. Niezależnie jednak od zaawansowania choroby, pierwszym etapem leczenia jest zawsze staranne usuniecie osadu i kamienia. Jeżeli stan zapalny nie poczynił zbyt wielkiego spustoszenia, niekiedy na tym można zakończyć leczenie. Pacjent musi jednak utrzymywać nienaganną czystość jamy ustnej i zrezygnować z palenia tytoniu. Gdy po zabiegu higienicznym nie ma wystarczającej poprawy, lekarz może zastosować specjalne wkładki dodziąsłowe i płukanki. Jeśli nie ma poprawy, możliwe są następujące rozwiązania. Z reguły najpierw wykonuje się ogólne badania krwi, aby sprawdzić, czy przyczyną zapalenia dziąseł nie jest np. cukrzyca, niedobór witamin czy minerałów. Jeżeli te podejrzenia się nie potwierdzają, stomatolog powinien sprawdzić, czy przyczyną zapalenia nie są tzw. węzły urazowe. Powstają one w miejscach zbyt silnego nacisku poszczególnych zębów na siebie. Gdy jedne są duże, a inne małe - nie pasują do siebie i niedokładnie się stykają. W takich sytuacjach częściowe zeszlifowanie wystających zębów może rozwiązać problem powtarzających się zapaleń dziąseł. Przy zaawansowanym stanie zapalnym konieczne jest podawanie antybiotyków oraz preparatów podnoszących odporność organizmu. Na tym etapie zaleca się również płukanki, które rozmiękczają osad (tzw. pierwszorzędowe) albo przez dłuższy czas działają bakteriobójczo (tzw. drugorzędowe). Dobre efekty uzyskuje się także po stosowaniu żelu leczniczego, który pacjent może samodzielnie nakładać na chore miejsca. Ważne jest, aby starannie wcierać żel w dziąsła, by substancja lecznicza dostała się do kieszonki dziąsłowej. Jeżeli zapalenie spowodowało przerost dziąseł, konieczna bywa chirurgiczna korekta ich wielkości. Zbyt rozrośnięte (niekiedy przypominają wyglądem falbanki) trzeba wyciąć, żeby łatwiejsze było utrzymanie czystości. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu. Chirurg używa do tego zwykłego skalpela, noża elektrycznego lub lasera. Po takim zabiegu tkanka goi się dość szybko. Przy bardzo rozwiniętej chorobie, gdy kieszenie dziąsłowe są głębsze niż 6 mm, trzeba oczyścić z osadu i kamienia także korzeń zęba. To już poważna operacja, ponieważ wymaga głębokiego nacięcia dziąsła. Po zabiegu zakłada się szwy, a rehabilitacja może trwać nawet kilka tygodni. Jedynym sposobem na uniknięcie takiego zabiegu jest regularne i dokładne czyszczenie zębów. To się zdecydowanie bardziej opłaca. Jak dbać o dziąsła? Podstawowym warunkiem zachowania zdrowych dziąseł jest staranne mycie zębów, czyszczenie nitką dentystyczną przestrzeni międzyzębowych, używanie wyciorków i wykałaczek stomatologicznych (nie należy ich mylić z wykałaczkami używanymi w kuchni - stomatologiczne mają kształt klina, dzięki czemu można nimi dokładnie oczyścić przestrzenie między zębami). O higienie ust decyduje stosowanie odpowiedniej pasty do zębów. Najlepiej, gdy jest biała (lub tworząca się z niej piana jest biała) – wtedy łatwiej zauważyć nawet niewielkie krwawienie dziąseł. Dobre efekty daje stosowanie płynów do płukania. Warto pamiętać, że 40 proc. powierzchni zębów to obszar, do którego nie dociera szczoteczka. Dlatego tak ważne jest stosowanie także innych technik czyszczenia i płukania. Osoby, które mają bardzo ciasno ustawione zęby i trudno im czyścić przestrzenie międzyzębowe nitką, powinny używać specjalnych irygatorów stomatologicznych. O kondycji dziąseł decydują także regularne wizyty u dentysty (co 6-12 miesięcy, w zależności od indywidualnych potrzeb). Jeżeli będziemy regularnie odwiedzać stomatologa, nie przegapimy początków zapalenia dziąseł. Domowe sposoby na zapalenie dziąseł W popularnych poradnikach mówi się, że zapalenia dziąseł można z powodzeniem leczyć samodzielnie. Specjaliści twierdzą jednak, że to dość ryzykowne. Choroby związane z dziąsłami bywają bardzo skomplikowane. Zaniedbanie ich i niewłaściwe leczenie może doprowadzić nawet do utraty zębów. Zanim więc rozpocznie się kurację na własną rękę, lepiej poradzić się lekarza, by ten ocenił zmiany zapalne. Jedyne, co można polecić z czystym sumieniem, to profilaktyczne płukanie ust po wyszczotkowaniu zębów ziołowymi naparami. Właściwości przeciwzapalne ma wyciąg z kwiatu rumianku. Dolegliwościom zapobiegają też tymianek i liść szałwii. Podobnie działa nalewka z czesłoty purpurowej lub kory dębu. miesięcznik "Zdrowie"
Odbudowa zęba na wkładzie koronowo-korzeniowym polega na zastosowaniu podbudowy w formie sztyftu wykonanego ze stopu chromowo-kobaltowego lub z tlenku cyrkonu oraz korony zęba. Odbudowę zęba na sztyfcie można zastosować tylko w przypadku zdrowego korzenia stabilnie osadzonego w zębodole.
Stan zapalny (łac. inflammatio) to wrodzona, fizjologiczna odpowiedź organizmu na czynniki uszkadzające jego tkanki. Jak dokładnie przebiega stan zapalny? Jakie objawy mogą mu towarzyszyć? Kiedy stan zapalny może stać się przyczyną rozwoju innych chorób? Spis treściDlaczego powstaje stan zapalny?Stan zapalny - główne objawyEtapy rozwoju stanu zapalnegoStan zapalny - diagnostykaSchorzenia związane z przewlekłym stanem zapalnymZespół uogólnionej odpowiedzi zapalnej - SIRSJak leczymy stan zapalny? Stan zapalny (łac. inflammatio) wywołuje "alarm" sygnalizujący obecność zagrożenia, a następnie usuwa jego przyczynę za pośrednictwem odpowiednich komórek i cząsteczek sygnałowych. W prawidłowych warunkach stan zapalny ulega samoistnemu ograniczeniu, a jego następstwem jest gojenie i pełna naprawa tkanek. Niekiedy jednak stan zapalny nie zostaje w pełni wygaszony i przyjmuje postać przewlekłą. Przewlekły stan zapalny jest zjawiskiem niepożądanym, mogącym prowadzić do rozwoju rozmaitych schorzeń. Sposoby na wzmocnienie odporności: jak się hartować? Dlaczego powstaje stan zapalny? Stan zapalny zaliczamy do mechanizmów odporności wrodzonej. Jest on pierwotną odpowiedzią organizmu na różnego rodzaju uszkodzenia. W powszechnym mniemaniu często uważa się, że stan zapalny towarzyszy wyłącznie infekcjom, wywołanym przez drobnoustroje chorobotwórcze. I rzeczywiście, stan zapalny może stanowić element odporności przeciwbakteryjnej, przeciwwirusowej lub przeciwgrzybiczej, choć nie są to jedyne przyczyny powstawania odpowiedzi zapalnej. Stan zapalny może zostać również wywołany innymi uszkodzeniami tkanek: oparzeniem, niedokrwieniem lub urazem mechanicznym. Cechą charakterystyczną mechanizmów odporności wrodzonej jest fakt, iż działają one szybko i niezależnie od rodzaju czynnika chorobotwórczego. Stan zapalny rozwija się w organizmie natychmiast, gdy tylko komórki układu odpornościowego rozpoznają zagrożenie. Wzrost temperatury, zwiększenie lokalnego przepływu krwi oraz szybki napływ komórek stanu zapalnego to jedne z najbardziej pierwotnych mechanizmów obronnych naszego organizmu. Stan zapalny - główne objawy Charakterystyczne cechy odpowiedzi zapalnej jako pierwszy opisał rzymski uczony Celsus, żyjący na początku naszej ery. Należą do nich: calor - ocieplenie, związane z lokalnym zwiększeniem przepływu krwi. Dodatkowym elementem odpowiedzi zapalnej jest uogólniony wzrost temperatury ciała, związany z przestawieniem mózgowego ośrodka termoregulacji na wyższy poziom rubor - zaczerwienienie, wywołane rozszerzeniem naczyń krwionośnych w sąsiedztwie uszkodzonej tkanki dolor - ból, spowodowany podrażnieniem receptorów, przesyłających sygnały bólowe do mózgu. Zadaniem bólu jest również spowodowanie „oszczędzania” uszkodzonych narządów: przykładowo ból po urazie stawu powoduje, że ograniczamy do minimum jego ruchy, co z kolei poprawia warunki gojenia tkanek tumor - obrzęk, będący skutkiem przechodzenia płynu z wnętrza naczyń krwionośnych do uszkodzonych tkanek Dołączenie do powyższej listy piątego objawu przypisuje się natomiast greckiemu lekarzowi, Galenowi. Jest nim functio laesa, czyli upośledzenie funkcji narządu objętego stanem zapalnym. Etapy rozwoju stanu zapalnego Wyobraźmy sobie moment uszkodzenia tkanki przez wybrany czynnik, na przykład uraz mechaniczny czy wnikający drobnoustrój. W jaki sposób reaguje na niego nasz organizm? Otóż odpowiedź zapalna rozpoczyna się niemal natychmiast, dzięki komórkom układu odpornościowego, "mieszkającym" na stałe w tkankach i potrafiącym rozpoznać zagrożenie. Komórki te zaczynają produkować cząstki przekaźnikowe - cytokiny, prostaglandyny i leukotrieny, które wraz z krwią roznoszą po całym organizmie sygnały alarmujące. Lokalną odpowiedzią na te sygnały jest rozszerzenie naczyń krwionośnych w sąsiedztwie uszkodzenia. To z kolei umożliwia szybki napływ komórek układu odpornościowego, a także innych cząsteczek potrzebnych do wywołania odpowiedzi zapalnej. Przekrwiona zapalnie tkanka staje się czerwona i ocieplona, co niejednokrotnie możemy zaobserwować gołym okiem. Aby wszystkie niezbędne elementy mogły dostać się tam, gdzie powinny, naczynia krwionośne stają się również bardziej przepuszczalne - czego objawem jest pojawiający się w miejscu uszkodzenia obrzęk. Płyn gromadzący się w miejscu zapalenia nazywamy wysiękiem. Zawiera on wysokie stężenie białek, umożliwiających zniszczenie czynnika chorobotwórczego, a także ułatwiających późniejszą naprawę tkanek. Kiedy sygnał o zagrożeniu zostanie ogłoszony, a transport potrzebnych składników - przyspieszony, do akcji wkraczają komórki, których zadaniem jest usunięcie przyczyny stanu zapalnego. Mowa o leukocytach, czyli białych krwinkach. Leukocyty znajdują miejsce uszkodzenia dzięki specjalnym "kierunkowskazom", umieszczonym wewnątrz naczyń w ognisku zapalnym. Dzięki nim leukocyty docierające wraz z krwią zostają wychwycone we właściwym miejscu, a następnie przedostają się z naczynia do tkanki, w której mogą pełnić swoje funkcje. W ostrym stanie zapalnym dominującą grupą leukocytów są neutrofile. Są to komórki posiadające zdolność do fagocytozy, czyli "zjadania" szkodliwych mikroorganizmów oraz pozostałości martwych komórek. Oprócz nich, w powstawaniu i regulacji stanu zapalnego bierze udział wiele innych komórek: makrofagi, mastocyty oraz komórki dendrytyczne. Pozostają one w stałym kontakcie między sobą, dostosowując nasilenie odpowiedzi zapalnej do aktualnych potrzeb organizmu. W prawidłowych warunkach stan zapalny powinien prowadzić do przywrócenia tkankowej homeostazy, czyli pełnej równowagi. Ostry stan zapalny przypomina bitwę, po stoczeniu której komórki szybko sprzątają powstały "bałagan", a w tkankach przeważają procesy naprawy i gojenia. Niestety, proces wygaszania stanu zapalnego nie zawsze przebiega tak, jak powinien. Mówimy wówczas o przejściu stanu zapalnego w formę przewlekłą. Przewlekły stan zapalny powstaje na przykład wtedy, gdy pomimo odpowiedzi układu odpornościowego, nie udaje się w pełni zwalczyć czynnika uszkadzającego tkanki. W przewlekłym stanie zapalnym często dochodzi do przestawienia odpowiedzi immunologicznej: organizm nie potrafi poradzić sobie z czynnikiem chorobotwórczym i zaczyna postrzegać swoje własne tkanki jako przyczynę problemu. Wskutek tego, przewlekły stan zapalny charakteryzuje się jednocześnie przebiegającą naprawą i uszkodzeniem tkanek. To właśnie dlatego na podłożu przewlekłego stanu zapalnego często dochodzi do schorzeń autoimmunizacyjnych, czyli takich, w których organizm zaczyna atakować i niszczyć swoje własne tkanki (więcej poniżej). Czytaj też: CHOROBY AUTOIMMUNOLOGICZNE: gdy atakuje nas układ immunologiczny Stan zapalny - diagnostyka Wiemy już, kiedy i dlaczego rozwija się stan zapalny. Pozostaje więc pytanie: w jaki sposób przekonać się, że rzeczywiście mamy do czynienia z zapaleniem? Do dyspozycji pozostaje badanie kliniczne, ujawniające typowe objawy, a także wskaźniki laboratoryjne stanu zapalnego. W badaniu fizykalnym zwykle można zaobserwować kilka cech odpowiedzi zapalnej: ból obrzęk ocieplenie zaczerwienienie zaburzenie funkcji narządu objętego zapaleniem Przy poważniejszym stanie zapalnym, dołączyć do nich mogą objawy ogólonoustrojowe, takie jak gorączka czy poczucie znacznego osłabienia. Do badań laboratoryjnych, wykonywanych w celu potwierdzenia stanu zapalnego, należą: OB (Odczyn Biernackiego), w przeszłości jedno z najistotniejszych badań diagnostycznych służących wykrywaniu zapaleń. Obecnie zostało nieco wyparte przez nowsze wskaźniki, choć nadal bywa często oznaczane. Prawidłowa wartość OB różni się w zależności od wieku i płci (norma dla mężczyzn wynosi 3-15 mm/h, dla kobiet 1-10 mm/h, natomiast powyżej 65. roku życia u obu płci OB nie powinno przekraczać 20 mm/h). Oznaczenie liczby leukocytów we krwi. Naturalną reakcją organizmu na zapalenie jest gwałtowny wzrost liczby białych krwinek. Norma stężenia leukocytów we krwi wynosi 4 - 10 tys./µl. Podwyższenie stężenia białych krwinek nazywamy leukocytozą. Elektroforeza, czyli oddzielenie od siebie poszczególnych białek osocza oraz pomiar ich stężeń. Głównym miejscem produkcji białek w naszym organizmie jest wątroba. Podczas stanu zapalnego, dochodzi do charakterystycznego przesunięcia w obrębie jej produktów. Znacznemu podwyższeniu ulegają białka służące wywołaniu stanu zapalnego, co odbywa się kosztem innych białek, które nie są w danym momencie tak bardzo potrzebne. Stąd bierze się podział na tak zwane dodatnie i ujemne białka ostrej fazy. Stężenie dodatnich białek ostrej fazy rośnie w stanie zapalnym. Należą do nich między innymi CRP, haptoglobina i fibrynogen. Jednocześnie w stanie zapalnym obserwujemy spadek stężenia tzw. ujemnych białek ostrej fazy: albuminy i transferryny. Wśród wyżej wymienionych markerów, najistotniejszą rolę diagnostyce stanu zapalnego odgrywa obecnie CRP. CRP u zdrowego człowieka nie powinno przekraczać wartości 5 mg/l. Schorzenia związane z przewlekłym stanem zapalnym Jak wspomniano powyżej, przewlekły stan zapalny uznaje się za zjawisko niekorzystne, prowadzące do niszczenia własnych tkanek i przyczyniające się do rozwoju innych chorób. Zaburzenie regulacji odpowiedzi immunologicznej w przewlekłym stanie zapalnym leży u podłoża schorzeń alergicznych (np. astma oskrzelowa) oraz autoimmunizacyjnych (np. reumatoidalne zapalenie stawów, łuszczyca, nieswoiste zapalenia jelit). Przewlekłe zapalenie odgrywa także istotną rolę w patogenezie miażdżycy oraz związanych z nią powikłań sercowo-naczyniowych (np. chorobie niedokrwiennej serca). Obecnie uważa się, że przewlekły stan zapalny może również przyczyniać się do rozwoju chorób nowotworowych. Czytaj też: Profilaktyka nowotworów - jak uniknąć raka Zespół uogólnionej odpowiedzi zapalnej - SIRS Opisując możliwe przyczyny i konsekwencje rozwoju stanu zapalnego, należy wspomnieć także o SIRS (z ang. Systemic Inflammatory Response Syndrome) - zespole uogólnionej odpowiedzi zapalnej. Za tą skomplikowaną nazwą kryje się szczególna postać stanu zapalnego, obejmująca cały organizm. Mamy z nią do czynienia wówczas, gdy ostry stan zapalny zamiast wygaszać się - ulega ciągłemu nasileniu. Nieustanna produkcja cząsteczek zapalnych - cytokin - wywołuje zmiany w wielu narządach. Objawy kliniczne zespołu SIRS obejmują: znaczne podwyższenie akcji serca zwiększenie częstości oddechów wysoką gorączkę lub znaczne obniżenie temperatury ciała istotnie zwiększoną liczbę białych krwinek (bądź ich drastyczny spadek) Stan zapalny o tak dużym nasileniu wymaga natychmiastowej interwencji, ponieważ stanowi on poważne zagrożenie funkcjonowania narządów. W przypadku zespołu SIRS należy dążyć do wyeliminowania czynnika, który wywołał tak intensywną odpowiedź zapalną. Brak opanowania zespołu uogólnionej odpowiedzi zapalnej może prowadzić do rozwoju niewydolności wielonarządowej, a w konsekwencji nawet zgonu. Jak leczymy stan zapalny? Leczenie stanu zapalnego wymaga każdorazowo konsultacji lekarskiej. Nie każde zapalenie wymaga bowiem natychmiastowego stosowania leków. Ponadto, bardzo istotny jest wybór odpowiedniego rodzaju oraz właściwej drogi podania (preparaty o działaniu ogólnym/miejscowym). Najogólniej mówiąc, w leczeniu stanu zapalnego wyróżniamy dwie podstawowe grupy środków: niesteroidowe leki przeciwzapalne oraz steroidowe leki przeciwzapalne. Do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (w skrócie NLPZ) zaliczamy między innymi popularną aspirynę, ibuprofen czy naproksen. Mechanizm działania tej grupy leków polega na blokowaniu działania cyklooksygenazy, czyli enzymu niezbędnego do produkcji cząsteczek wywołujących stan zapalny. Niesteroidowe leki przeciwzapalne zwykle szybko łagodzą nieprzyjemne objawy stanu zapalnego, jednakże ich zażywanie wiąże się z ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych (przede wszystkim uszkodzenie śluzówki przewodu pokarmowego, mogące nasilać chorobę wrzodową, a w skrajnych przypadkach nawet prowadzić do krwawień). Z tego powodu, zawsze należy stosować je w najmniejszych skutecznych dawkach, najlepiej pod kontrolą lekarza. Drugą grupę leków przeciwzapalnych stanowią glikokortykosteroidy, stosowane najczęściej w leczeniu przewlekłych schorzeń o podłożu zapalnym (astma, choroby autoimmunizacyjne). Przewlekłe, doustne stosowanie glikokortykosteroidów wiąże się z szeregiem skutków ubocznych (zaburzenia elektrolitowe, cukrzyca, osteoporoza), dlatego obecnie dużą popularność zyskały preparaty o działaniu miejscowym. Są to na przykład maści na bazie glikokortykosteroidów, stosowane w leczeniu schorzeń zapalnych skóry, czy glikokortykosteroidy wziewne, będące podstawą leczenia astmy oskrzelowej. Na koniec warto również wspomnieć o najnowszych metodach zwalczania stanu zapalnego, stosowanych przede wszystkim wtedy, gdy zawiodą opisane powyżej metody leczenia. Mowa o tak zwanych lekach biologicznych, czyli przeciwciałach (ludzkich lub wytworzonych sztucznie) przeciw konkretnym cząsteczkom wywołującym stan zapalny (np. różnego rodzaju interleukinom). Ten rodzaj terapii zarezerwowany jest przede wszystkim dla schorzeń autoimmunizacyjnych o ciężkim przebiegu. Jej podstawową wadą jest - póki co - bardzo wysoka cena. Przykładem leku należącego do tej grupy jest Infliksymab, stosowany w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. Obecnie wiele preparatów biologicznych o działaniu przeciwzapalnym jest przedmiotem toczących się badań naukowych. Studentka medycyny na Collegium Medicum w Krakowie, powoli wkraczająca w świat ciągłych wyzwań pracy lekarza. Szczególnie zainteresowana ginekologią i położnictwem, pediatrią oraz medycyną stylu życia. Miłośniczka języków obcych, podróży i górskich wędrówek.
Na powierzchni stentów umieszczonych w układzie moczowych często dochodzi do odkładania składników mineralnych moczu, co znacznie wpływa na skrócenie czasu ich użytkowania. Choć stenty najczęściej kojarzone są z leczeniem schorzeń kardiologicznych, mają one również zastosowanie w leczeniu niedrożności innych układów w
Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 17:28 B-bemol musisz zatkać pierwszą i trzecią i czwartą dziurkę (si sol fa bez la) 1 0 jasyria! odpowiedział(a) o 16:43 Zakrywasz palce na dole, pierwszy i trzeci od góry 0 0 Uważasz, że ktoś się myli? lub
Zabieg ten ma na celu wprowadzić ząb zatrzymany u dziecka do łuku zębowego. Proces ten jest dosyć długotrwały, może trwać bowiem od 9 do nawet 24 miesięcy. Z uwagi na to, warto jest podjąć odpowiednie leczenie jak najwcześniej, aby uniknąć możliwych komplikacji, chociażby w postaci wad zgryzu czy wspomnianych już torbieli.
Fotolia Jeśli jesteście zwolenniczkami podkładów w sztyfcie, macie w planach zakup produktu lub jesteście nim bardzo zainteresowane, ale nie wiecie jak go używać? Jeśli tak – zapraszamy do króciutkiej lektury! W te wakacje produkty w tzw. sticku (pisaku/sztyfcie) bez wątpienia mają swoje 5 minut. Poczynając na korektorach, przechodząc przez rozświetlacze i bronzery, kończąc na podkładach. Są poręczne, wygodne i wprost idealne na wakacyjny wyjazd!Zobaczcie: Podkład w sztyfcie FitMe Maybelline New YorkZastosowanie podkładu w sticku nie jest jednak do końca jasne. Z produktem łatwo jest przesadzić lub nałożyć go zbyt mało. Mamy dla Was prostą wskazówkę, dzięki której aplikacja tego produktu nie będzie stanowiła już żadnych trudności! Co należy zrobić? Wystarczy nałożyć 3 kropki podkładu na czoło, po dwie na każdym policzku, jedną na brodzie oraz dwie na nosie. Do roztarcia produktu na twarzy najlepiej sprawdzi się gęsta szczotka lub po prostu wewnętrzna strona palców. Gąbeczka nie sprawdzi się w tym wypadku najlepiej, gdyż trudno będzie nią ładnie rozprowadzić podkład na całej również: TREND: cushion, czyli podkład w poduszce. Warto sięgać po takie produkty?To cała tajemnica jego nakładania! Proste, prawda?A może Wy macie jakieś sprawdzone sposoby jeśli chodzi o aplikację takich produktów? Koniecznie dajcie znać jak sobie z nimi radzicie!Zobaczcie także: Czym nakładać podkład – przegląd pędzli i gąbeczekŹródło: Instagram@sodamakeup Ten podkład z Rossmanna sprawia, że wszystkie problemy skórne znikają w 3,2,1… Podkład w sztyfcie Soda Makeup z Rossmanna jest stosunkową nowością drogerii. Nie wszyscy znają brand, jednak jest on zdecydowanie czymś, co warto wypróbować. Ze stickiem osiągniemy efekt gładkiej cery z wrażeniem delikatnego makijażu, który jest łagodny dla skóry. Rossmann poszerzył swoją ofertę o kilka ciekawych marek. Niedawno na drogeryjnych półkach pojawiły się produkty od Soda Makeup. Kolorowy, stawiający w dużej mierze na Instagrama brand jest dostępny w Rossmannie od przełomu września i października. Wśród produktów marki znalazł się podkład w sztyfcie. Choć nie wszyscy są fanami tego typu rozwiązań, to z pewnością wart jest uwagi. W cenie regularnej zapłacimy za niego 31,99 zł . Obecnie kosztuje jednak 20,99 zł. W takiej cenie kupimy go do 15 lutego. Jak działa podkład w sztyfcie Soda Makeup z Rossmanna? Podkład w sztyfcie od Soda Makeup jest produktem o kremowej konsystencji zamkniętym w sticku, który ułatwia dozowanie produktu. Ma za zadanie wygładzić cerę, zakamuflować niedoskonałości , jednak posiada średni stopień krycia. Sprawdzi się u osób, które posiadają średniej wielkości zmiany skórne. Dość dobrze radzi sobie z zaczerwienieniami . Produkt dostępny w Rossmannie daje naturalny efekt , bez obciążania skóry. Nie tworzy efektu maski i łatwo rozprowadza się na cerze. Wbrew pozorom, nie pozostawia tłustego filmu. Dobrze pracuje z innymi kosmetykami. Jeśli zastanawiacie się, jak wygląda skóra po jego aplikacji, to Soda Makeup zapewnia gładką skórę z efektem glow. Rozświetlenie jest jednak subtelne. Zobacz także : Ranking najlepszych podkładów do twarzy na co dzień [TOP 6] Jak nakładać podkład w sztyfcie? Żeby zaaplikować podkład w sztyfcie na twarz , wystarczy nałożyć odrobinę produktu na cerę, a następnie rozprowadzić go przy pomocy gąbki lub pędzla. Rozkładając go równomiernie na skórze, zyskamy efekt gładkiej, pozbawionej niedoskonałości cery. Kolory podkładu w sztyfcie Soda Makeup z Rossmanna Podkład w sztyfcie od Soda Makeup dostępny jest w Rossmannie w trzech... iStock Rossmann przecenił kryjący podkład do twarzy w sztyfcie, który jest hitem KWC. Działa jak Photoshop w sticku! Kryjący podkład w sztyfcie kupimy teraz w Rossmannie 16 zł taniej. Za jednym pociągnięciem ukryje wszystko, co niepożądane na twarzy. Cera będzie wyglądała, jakbyś nie miała niedoskonałości. Kryjący podkład Max Factor, który został Kosmetykiem Wszech Czasów trafił na promocję. Hitowy Panstick, czyli kamuflaż do skóry w sticku do 15 czerwca 2021 kupimy w cenie 30,99 zł zamiast 46,99 zł. Ale uwaga, dostępny jest tylko w jednym kolorze - True Beige (tylko taki znajdziemy też na stronie producenta). Obniżka cen obowiązuje jednak zarówno online, jak i stacjonarnie. Zobacz także: TOP 4 podkłady mocno kryjące, za które nie zapłacisz więcej niż 35 zł Kryjący podkład do twarzy w sztyfcie MAX FACTOR Panstick Podkład w sztyfcie Max Factor Panstick jest produktem o naprawdę wysokim poziomie krycia. Nic więc dziwnego, że jest określany jako połączenie podkładu kryjącego i korektora. Ma nieco cięższą formułę i kremową konsystencję, która zapewnia kamuflaż dla wyprysków, przebarwień, ale też cieni pod oczami , czy popękanych naczynek . Podkład sprawia, że koloryt cery zostaje wyrównany. Wygładza też bruzdy i zmarszczki. Dzięki temu, że produkt ma formułę sztyftu, łatwo się aplikuje i rozprowadza, ale też dokłada w ciągu dnia, kiedy pora na poprawki makijażu. Pozwala też na punktowe nakładanie produktu w miejscach, gdzie potrzebujemy silniejszego krycia. Hit KWC dobrze łączy się z innymi produktami kolorowymi - w tym lżejszymi podkładami, pudrami, czy bazami. Dobrze też utrzymuje się na twarzy, a wykończony pudrem nie wyświeca się w ciągu dnia. Wizażanki przyznają, że najchętniej używają podkładu w formie korektora lub produktu do konturowania twarzy. Wszystko ze względu na formułę produktu, ale też jego silne właściwości kryjące. Nic dziwnego, że określany jest więc również produktem korygującym cerę. Używam go od wielu lat. Jest niezastąpiony w pokrywaniu niedoskonałości oraz cieni pod oczami. Mam dosyć jasną... mat. prasowe Najlepsze rozświetlacze w sztyfcie wybrane. Poznaj hity Wizażanek z KWC Rozświetlacze w sztyfcie to kosmetyki, dzięki którym możecie stworzyć na cerze efekt mokrego makijażu podkreślającego wszystkie partie twarzy. Taka formuła również świetnie sprawdzi się w przypadku rozświetlajcego make up'u oka. Zobaczcie, które rożświetlacze w sztyfcie marek Maybelline, L'Oreal, BeneFit, Bell oraz Kiko Make Up Milano wybrały Wizażanki. Rozświetlacze w sztyfcie to kosmetyki wielozadaniowe, które możecie nakładać bezpośrednio za pomocą aplikatora, pędzelka lub palców. Pokażemy wam, jak uzyskać za ich pomocą efekt świetlistego makijażu , oraz na których partiach ciała najlepiej je stosować. Mamy dla was także listę kosmetyków, które najlepiej sprawdziły się u naszych Wizażanek. Jak nakładać rozświetlacz w sztyfcie? Rozświetlacze w sztyfcie posiadają kremową formułę, która umożliwia nakładanie ich na skórę na wiele sposobów. Dzięki nim możecie jedynie podkreślić niektóre partie skóry lub stworzyć całościowy efekt mokrego makijażu . Poznajcie metody aplikacji tego typu rozświetlaczy: Palcami - nakładanie rozświetlacza w sztyfcie palcami należy do najprostszych metod . Dzięki temu wiemy, ile produktu zużyjemy oraz jesteśmy w stanie bezpośrednio nałożyć go w miejsca, na których nam zależy. Ciepło skóry pozwoli również lepiej i szybciej rozblendować kremową formułę, a my uzyskamy bardzo naturalny efekt makijażu. Pędzelkiem - niektóre z nas wolą nakładać rozświetlacze w sztyfcie za pomocą pędzelka. Wówczas uzyskamy najbardziej lekkie i najmniej opalizujące wykończenie, ponieważ większość produktu pozostanie na włoskach pędzla. I chociaż to rozwiązanie wydaje się najmniej ekonomiczne, p ozwala na uzyskanie efektu "no makeup" . Gąbeczką - samo nakładanie gąbeczką również nie wydaje się dobrym rozwiązaniem, chybachyba że za jej pomocą chcemy wykonać blendowanie. Wówczas musimy nałożyć na twarz rozświetlacz za pomocą sztyftu lub palców, a żeby dokładnie rozłożyć go na wybranych partiach i nadać efekt dodatkowego blasku wystarczy użyć lekko wilgotnej gąbeczki . Pamiętajcie, że rozświetlacz w sztyfcie możecie nakładać pod... mat. prasowe - Aloha Care Różowy filtr do twarzy SPF50 w sticku to hit Instagrama, który chroni skórę, kiedy jesteś w wodzie Krem z filtrem Aloha Sun Stick w sztyfcie to hit Instagrama, bez którego jego fanki nie wyobrażają sobie plażowania. Sprawdzi się, jeśli pomimo ochrony przeciwsłonecznej mamy tendencję do spiekania sobie nosa i policzków, ale też jeśli uwielbiamy spędzać czas w wodzie. Krem z filtrem Aloha Sun Stick ma wodoodporną formułę, a dzięki intensywnym kolorom, jakie zostawia na twarzy, jest hitem Instagrama. Ma 20 g i jest nieco większy od pomadki. Wystarczy nam jednak na długie miesiące i sprawdzi się nie tylko latem. Jest idealny dla dzieci, które nie przepadają za smarowaniem kremem ochronnym na plaży. Produkt w sticku kupimy go w drogeriach internetowych, ale też na stronie producenta w cenie 65 zł. Zobacz także: Krem do twarzy z filtrem - jak działa oraz ile trzeba go nałożyć? [RANKING] Jak działa hit Instagrama, czyli krem z filtrem Aloha Sun Stick? Krem z filtrem Aloha Sun Stick przyciąga spojrzenia użytkowniczek Instagrama ze względu na kolory. Różowy odcień (podobnie jak pozostałe) sprawia, że mamy ochotę aplikować go na cerę tu i teraz. Produkt oparty jest na filtrach mineralnych SPF 50+ (dwutlenku tytanu i naturalnym oleju z pestek malin ), chroni więc skórę przed szkodliwym promieniowaniem UVA UVB. Produkt dodatkowo pielęgnuje skórę pod kolorową warstwą. W składzie kremu z filtrem znajdziemy olej rycynowy o działaniu wygładzającym, ale też działającym antybakteryjnie, co sprawdzi się zwłaszcza na cerze skłonnej do powstawania niedoskonałości. Oprócz niego hit wzbogacony został o wosk candelilla, który odżywia naskórek, wosk carnauba o działaniu zmiękczającym, a także witaminę E , która chroni skórę przed wczesnymi oznakami starzenia i ma działanie antyoksydacyjne. Produkt dostępny jest w kilku wariantach kolorystycznych - białym, morskim, niebieskim, różowym i cielistym. Wybór odcienia produktu nie wpływa na jego właściwości ochronne lub pielęgnujące. Niemniej jednak to właśnie taki odcień będziemy widzieć na swojej skórze. Hit Instagrama nie staje się transparentny i nie... Suche włosy - przyczyny przesuszania i proste rady, jak o nie dbać! Laura Grzelak Milena Majak Blizny po trądziku – jak się ich pozbyć? Najlepsze preparaty i zabiegi Małgorzata Przybyłowicz-Nowak Warkocze - TOP 15 fryzur z warkoczami, które zapleciesz w ekspresowym tempie Modne paznokcie 2022: Trendy z Instagrama - TOP 17 stylizacji Laura Grzelak Sylwia Przygoda Laminowanie rzęs w domu – jak je wykonać i ile się utrzyma? Fryzury z długich włosów, które zrobisz samodzielnie w 5 minut. TOP 15 inspiracji [Zdjęcia] Jak zrobić panterkę na paznokciach? TOP 15 inspiracji z Instagrama na paznokcie w panterkę Aneta Zygmuntowicz Małgorzata Przybyłowicz-Nowak Roller do twarzy – który wybrać i jak wykonywać nim masaż? Marta Średnicka Małgorzata Przybyłowicz-Nowak Mezoterapia – na czym polega zabieg i jakie daje efekty? Aneta Zygmuntowicz Małgorzata Przybyłowicz-Nowak Najlepsze diety odchudzające 2022 - ranking News & World Report Jak zrobić paznokcie szpice krok po kroku? TOP 15 inspiracji z Instagrama na najciekawsze wzory Małgorzata Przybyłowicz-Nowak Wypadanie włosów – przyczyny i skuteczne sposoby na nadmierną utratę włosów Małgorzata Przybyłowicz-Nowak Paznokcie ballerina – jak piłować? TOP 15 inspiracji z Instagrama na najciekawsze wzory Małgorzata Przybyłowicz-Nowak Pomysły na paznokcie – 25 najciekawszych inspiracji z Instagrama na modny manicure Małgorzata Przybyłowicz-Nowak Najlepsze wcierki na porost włosów - ranking hitów włosomaniaczek z KWC
Lekarze sięgają zwykle po antybiotyki z grupy penicylin. W przypadku uczulenia na penicyliny wybierana jest zwykle linkozamidy. Warto zaznaczyć, że część pacjentów może wymagać antybiotykoterapii nie tylko po, ale i przed zabiegiem implantacji. Wynika to z obciążeń zdrowotnych takich jak np. wszczepiona sztuczna zastawka serca.
Nigdy wcześniej nie używałam podkładu w sztyfcie. Wydawały mi się zbyt tłuste, by mogły się u mnie sprawdzić. W moje ręce trafiły jednak trzy odcienie Bell Hypoallergenic Blend Stick Make-Up, postanowiłam więc spróbować, zwłaszcza że rzadko się zdarza, aby podkład miał odpowiednio jasny odcień, a tym razem ten cud się zdarzył :) Nie ukrywam, że produkt tym bardziej mnie zaciekawił po skrajnych opiniach na jego temat, z jakimi się spotkałam. U Agusiak 747 kompletnie się nie sprawdził, a z kolei dwie Ole – Hidden Dreams i Arsenic zachęcały do wypróbowania. I bądź tu, człowieku, mądry :) I have never used a stick foundation before. I just thought they would be too greasy for me. However, I got three shades of Bell Hypoallergenic Blend Stick Make-Up for testing, so I decided to give it a try, especially that I received a shade that was fair enough for my skin :) I must admit that I got even more curious when I heard and read totally opposite opinions on this product. I had to test it out myself :) Jak wspomniałam, otrzymałam do przetestowania trzy kolory, w tym dwa najjaśniejsze z palety, z czego się bardzo cieszę. #01 Alabaster to jasny beż, ale lekko po tej cieplejszej stronie, #02 Rose Natural jest równie jasny, ale widać w nim różowe tony, a #05 Light Beige to, wbrew nazwie, dość ciemny odcień, do tego mocno żółty. Dla siebie wybrałam Alabaster. Ładnie się stapia z moją cerą, choć mam wrażenie, że mógłby być jeszcze odrobinę jaśniejszy. Rose Natural okazał się dla mnie zbyt różowy, a Light Beige oczywiście znacząco za ciemny. W sumie w gamie do wyboru jest pięć kolorów. As I mentioned, I got three shades for tests, including two fairest ones. #01 Alabaster is a very light beige, a bit on the warmer side, #02 Rose Natural is equally fair, but strong pink undertones are visible in it and #05 Light Beige, in contrast to its name, is a fairly dark, yellow-toned shade. I chose Alabaster for myself. It looks nice on my face, however, I think it still could be a little bit lighter. Rose Natural is too pink for me and Light Beige is obviously way too dark. The whole shade range consists of five colours. Bardzo mi się podoba szata graficzna tych podkładów, podobnie jak całej marki Bell Hypoallergenic. Opakowania są minimalistyczne i eleganckie. Zatyczki i końcówki wskazują na kolor, z jakim mamy do czynienia, a sam produkt jest wysuwany. Sztyft ma początkowo formę zaokrągloną, ale wiadomo, już po pierwszym użyciu robi się płaski. Generalnie, muszę się przyczepić do jednej kwestii. Wydajność kosmetyku jest kiepska w stosunku do wagi. W opakowaniu mamy 6,5 g – to naprawdę niewiele, zwłaszcza że po pierwszej aplikacji widziałam już znaczący ubytek. Ten minus rekompensuje na szczęście niska cena, która oscyluje wokół 25 zł. I really like how these products are designed, just like the whole Bell Hypoallergenic line. The packagings are minimalistic and elegant. Covers and endings indicate what colour it is, and the product itself is retractable. Originally the stick is round, but right after the first use it turns flat, which is understandable. The problem I see is that the efficiency is low in comparison to the amount we get. In the packaging there’s 6,5 g of the product. It’s not much, especially regarding the fact that you need to use a lot for one application. But at least the price is low and in Poland it’s about 6€. Od razu Wam zdradzę, że moja opinia o tym podkładzie leży gdzieś pomiędzy skrajnymi wrażeniami dziewczyn. Przede wszystkim, nie mogę odmówić mu krycia. U mnie maskuje wszystko, co potrzeba, zwłaszcza zaczerwienienia, które są naprawdę bardzo intensywne. Widać to dobrze na zdjęciu. Wygodnie się aplikuje, ładnie rozciera się pędzlem i daje bardzo naturalne, jakby aksamitne wykończenie. Zaraz po nałożeniu na mojej twarzy wygląda świetnie. Żadnej maski, podkreślonych suchych miejsc czy rozszerzonych porów. Podkład jednak faktycznie jest dość tłusty i nawet przypudrowany pozostaje dość lepki i śliski. Łatwo się przez to ściera i odbija. Poza tym zaczynam się w nim błyszczeć już po jakiejś godzinie od nałożenia, a wtedy kosmetyk się warzy i wyglądam, jakbym wysmarowała się grubą warstwą oleju. Przy próbie zdjęcia sebum bibułką na twarzy zostają puste placki – podkład znika. Nie wygląda to dobrze :/ I can tell you that my opinion lies somewhere between those fully positive and totally negative ones. First of all, I can’t say the coverage is poor. It actually covers everything I need to hide, especially the redness, which is clearly visible in the pictures. The application is comfortable, and the foundation nicely blends into the skin and gives a very natural velvety finish. It looks beautiful right after I put it on my face. No mask, no dry patches or big pores. But the product is indeed somehow greasy and stays sticky even when powder it well. That’s why it wears off very quickly. And my face starts looking cakey and oily an hour after the application, just as if I put butter on my skin. When I tried to remove the excessive oiliness with a blotting paper, the foundation disappeared and left empty patches. It doesn’t look fine :/ Cóż, początkowo byłam zachwycona tym, jak produkt wyglądał na mojej cerze. Super kolor i piękne wykończenie. Miałam nadzieję, że sprawdzi się w ciągu dnia. Wtedy stałby się chyba moim ulubieńcem, ale niestety stało się inaczej. W moim odczuciu jest to bardzo przyjemny podkład, ale nie dla cery tłustej. Z ciężkim sercem muszę się z nim rozstać, nie dam rady znieść aż takiego świecenia ;) Well, at the beginning I was amazed with how the foundation looked on my face. The shade is very nice and the finish is beautiful. I really hoped it would pass the test and work well. If so, it would have become my favourite, but the reality turned out bitter. I think it is a very good foundation, but not for extremely oily skin like mine. I regret to give it away, but I can’t stand such a greasy look ;) Macie jakieś doświadczenia z tym podkładem lub innymi podkładami w sztyfcie? Ja lubię gęste podkłady, na ogół dobrze się u mnie sprawują, ale sztyft okazał się jednak już zbyt treściwy. Do you have any experience with this foundation or any other foundation sticks? I do like thick consistency when it comes to foundations, they usually work for me, but this one turned out to be too heavy.
Umierający ząb może wyglądać na żółty, jasnobrązowy, szary, a nawet czarny. Może to wyglądać prawie tak, jakby ząb był posiniaczony. Przebarwienie będzie się nasilać z czasem, gdy ząb będzie się psuł, a nerw obumierał. Z tego powodu wiele osób decyduje się na usunięcie zęba z powodów estetycznych. Można zastanawiać
Poniżej znajdziesz najnowsze informacje na temat ząb na sztyfcie. Wszystkie dostępne materiały o ząb na sztyfcie uszeregowane zostały od najnowszych do najstarszych. Jeżeli chciesz wiedzieć więcej w temacie ząb na sztyfcie, wybierz jeden z artykułów: Zęby ósemki – kłopotliwe zęby mądrości Choć zęby mądrości brzmią dumnie to jednak dla wielu osób są prawdziwą zmorą. Często sprawiają wiele kłopotów takich jak migreny, stany zapalne czy opuchlizny. Dlaczego pacjenci gabinetów stomatologicznych decydują się na ich ekstrakcję? Zęby mądrości występują u ¾ populacji i należą do grupy narządów szczątkowych. Najczęściej wyrzynają się pomiędzy 16. a 25. rokiem życia, zdarza się jednak że pojawiają się...
kgJyH7M. pha7fuisb2.pages.dev/90pha7fuisb2.pages.dev/77pha7fuisb2.pages.dev/9pha7fuisb2.pages.dev/14pha7fuisb2.pages.dev/94pha7fuisb2.pages.dev/67pha7fuisb2.pages.dev/54pha7fuisb2.pages.dev/15
jak wyglada zab na sztyfcie
